Amatasuna atzeratzea ohikoa da gure egungo gizartean. Duela urte batzuk, emakume gehienek 30 urte bete baino lehen lehen izaten zuten lehen umea, baina gaur egun gero eta gehiago dira 50 urtera hurbiltzen diren emakumeak oraindik ama izan gabe.
Hala ere, adina faktore erabakigarria da emakumearen ugalkortasunerako. 35-37 urtetik aurrera, obulutegiko erreserba izugarri jaisten, da eta haurdun geratzeko probabilitatea ere bai.
50 urterekin ama izan nahi duten emakumeek lagundutako ugalketa-tratamendura jo beharko dute, batez ere obulu-ematea. Emaile baten obuluak erabiltzeak emakumearen karga genetikoari uko egitea dakar, eta horrek atsekabea dakar emakumearentzat.
Haurdunaldi naturala lortzeko, gizona zein emakumea emankorra izan behar da. Emakumeen kasuan, ezinbesteko bi baldintza daude haur osasuntsu bat erditu ahal izateko:
• Arrautza erreserba eta kalitate ona eduki.
• Umetoki ezin hobea izatea haurduntzeko ahalmenarekin.
Zoritxarrez, emakumearen obulutegiak zahartzen doaz urteak joan ahala eta, gainera, azkarrago egingo dute 37 urte bete ondoren.
Amatasun atzeratuak esan nahi du emakumearen obario-erreserbako obuluek anomalia kromosomikoak metatzen dituztela, eta horrek berezko abortu-tasa, inplantazio-hutsegiteak eta Down sindromea bezalako nahasteak dituzten haurren jaiotza areagotzen du.
40 urtetik aurrera, obuluen kalitatea arriskutsuagoa da eta, 45-50 urte bitartean, ia ezinezkoa izango da haur biologiko bat izatea.
Aurreko atalean esandakoa gorabehera, emakumea 50 urterekin ama izan daiteke ugalkortasun-tratamenduen laguntzarekin, betiere haurdunaldia mantentzeko osasun ona badu.
Jarraian, 50 urterekin haurdunaldia lortzeko egokienak diren tratamendu eta ugalketa-teknikak zeintzuk diren azalduko dugu.
Esan dugunez, obuluen kalitatea larriki kaltetzen da emakumeak 50 urte betetzen dituenean.
Hori dela eta, erditzea atzeratzeko asmoa duten emakume guztiei gomendatzen zaie obuluak adin goiztiarrean izoztea.
Obulua bitrikatzeko teknikak biziraupen-tasa oso altuak eskaintzen ditu, eta horri esker, ugalkortasuna zaintzeko programak hobetu dira lagundutako ugalketa klinika guztietan.
Emakumeak 30 urterekin obuluak izozten baditu, desizoztu ondoren kalitateari eutsiko dio, eta horrek haurdunaldiaren probabilitatea areagotuko du.
Ugalkortasuna zaintzea da aukerarik egokiena emakume batentzat 50 urterekin ume biologiko bat izan dezan.
Obuluak izoztu gabe amaren adin aurreratu batera iristen diren emakumeek in vitro ernalketa (IVF) zikloa proba dezakete obulutegiaren estimulazioarekin. Pazienteari sendagai hormonalak ematen zaizkio obario-folikuluen garapena eragiteko eta bere obuluak berreskuratu ahal izateko.
Hala ere, 40 urtetik aurrera, obulutegiek erantzun baxua izan ohi dute estimulazioaren aurrean: obulu gutxi eta kalitate txarrekoak lortzen dira.
Hala eta guztiz ere, badira emakume batzuk oraindik ere FIV probatzeko eta ume biologiko bat izateko tratamendu horretara jotzeko mugen barruan daukaten hormona anti-müllerianoa dutenak, obulu-ematearen azken aukerara iritsi aurretik.
Kasu hauetan, lortutako enbrioien inplantazio aurreko diagnostiko genetikoa (PGD) egitea da komenigarriena, alterazio genetikoak dituzten enbrioi horiek transferitzea saihesteko helburuarekin.
Emakumearen adina dela eta, oso litekeena da enbrioi gehienak bideragarriak ez izatea. Horregatik, PGD teknika oso garrantzitsua da abortua edo gaixo dagoen haurra eragin dezaketen enbrioiak transferitzea saihesteko.
Dudarik gabe, 50 urterekin ama izatea erabakitzen duten emakumeentzako tratamendurik egokiena obulu-ematearekin FIV da.
Obulu-emaileak emakume gazte eta osasuntsuak dira, beren obuluak modu altruistaz eta borondatez ematen dituztenak. Hala ere, obulu-emaileek dohaintza-prozesu osoan sortutako eragozpenengatik konpentsazio ekonomikoa jasotzen dute.
Emaileen obuluak oso kalitate onekoak dira eta, hortaz, tratamendu hau da paziente horiei arrakasta berme handiena eskaintzen diena. Kontuan izan behar da, haurdunaldian saiatu aurretik, medikuak ebaluatu behar duela emakumea haurdunaldia jasateko egokia den ala ez, bere osasuna arriskuan jarri gabe.
Gaur egun, Espainian lagundutako ugalketa zentro batera doazen 50 urte inguruko emakumeek zenbait murrizketa izan ditzakete tratamendua egiterakoan.
Egia bada ere, Lagundutako Giza Ugalketa Teknikei buruzko 14/2006 Legeak ez duela ezer esaten ugalkortasun-tratamenduak egin ahal izateko gehienezko adinari buruz, errealitatea da klinika gehienek ez dutela 49 urtetik gorako emakumerik onartzen.
Oro har, horixe da Espainian sektoreko profesionalek adostu duten ama izateko adin-muga, adin horretan haurdunaldia lortzeko zailtasuna eta, batez ere, amaren eta umearen arriskuak kontuan hartuta.