Naturari buruzko ezagutza belaunaldien arteko transmisioa ezinbesteko prozesu bat da ingurumena kontserbatzeko eta ulertzeko.

Prozesu honek belaunaldi zaharragoek bertako flora, fauna eta ekosistemekin lotutako jakinduria eta esperientziak partekatzen ditu belaunaldi gazteekin. Truke horren bidez naturarekiko lotura sakonagoa sustatzen da, ingurumenarekiko errespetua sustatzen da eta gazteak ingurumenaren defendatzaile izateko ahalmena ematen zaie. Praktika tradizionalak, hala nola nekazaritza iraunkorra, sendabelarren erabilera eta animalien jokabideari buruzko ezagutzak transmititzen diren ezagutzaren adibide dira.

Gainera, ingurumen-hezkuntza formalak eta informalak funtsezko zeregina du prozesu honetan, ipuinak kontatzea, naturaren behaketa zuzena eta kanpoko jarduera praktikoak bezalako metodoak erabiliz. Horrela, belaunaldi berrietan planetarekiko iraunkortasun eta erantzukizunaren kultura sortzea bilatzen dugu.

Lorategi komunitarioetan ezagutzak partekatzea edo kanpoko ikasteko espazioak sortzea bezalako ekimenak ezagutza hori eguneroko bizitzan txertatzeko moduaren adibide dira.

Naturari buruzko ezagutzaren transmisioa, beraz, prozesu dinamiko eta ezinbestekoa da, komunitate baten kultura eta identitatea gordetzeaz gain, planetari etorkizun iraunkorragoa bermatzen duena.