JON LASA GALDÓS
Modaren industria ez da izaten burura datorkigun lehen gauza sektore kutsatzaileetan pentsatzen dugunean. Hala ere, balio-kate osoan, arroparen eta oinetakoen fabrikazioak karbono dioxidoaren isurketen % 10 eragiten du maila globalean, eta uraren kutsaduraren % 20, batez ere jantzigintzako eta tindatzeko prozesuetan.
Europar bakoitzak 11 kilo arropa inguru botatzen ditu urtero, eta mundu mailan, ehunen % 1 baino gutxiago behar bezala birziklatzen da.
Moda azkarraren gorakadarekin, azken 15 urteetan ehungintzaren ekoizpena bikoiztu egin da munduan. Hazkunde-erritmo horri eutsiz gero, 2030ean ehungintzak handitu egingo du ur-kontsumoa, COMAIZ isuriak eta hondakinen sorrera % 50 eta % 63 artean.
Ekonomia zirkularra baliabideen kontsumoa eta hondakinen sorrera murrizteko palanka handietako bat da. Ikuspegi horrek ekoizpen eta kontsumo ereduak birpentsatzea eskatzen du, materialak ahalik eta denbora gehien erabiltzeko, hondakinak murrizteko eta sistema naturalak birsortzeko.
Europar Batasunean bakarrik, Ellen MacArthur Fundazioaren kalkuluen arabera, manufakturen industria konplexuak 630.000 milioi dolar aurreztu ditzake urtean, erabateko zirkulartasuna lortuz gero.
Azken urteotan, ehunen iraunkortasuna areagotzea, material iraunkorragoak erabiltzea eta ehunen zirkulartasunean aurrera egitea bilatzen duten hainbat proiektu sortu dira. Adibide aipagarri bat SYRE da, H & M taldeko enpresa bat, modaren industria deskarbonizatzea eta ehun-hondakinak ezabatzea helburu duena, poliesterretik hasita.
"SYREren misioa da modaren industria deskarbonizatzea eta ehun-hondakinak ezabatzea, poliesterretik hasita. Helburu nagusia da 2032an ahalmen osoko 12 ekoizpen-planta izatea, 3 milioi tona poliester birziklatu baino gehiago ekoizteko modukoak, eta fabrikazioaren isuriak 15 milioi tona COBERO baino gehiago murriztea".
Europar Batasuna eta Espainia sektorea eraldatzeko araudiak ezartzen ari dira. Espainiako Hondakinen Legeak saldu gabeko produktuak birziklatzera behartzen du, eta moda-gaiak biltegiratzeko, itzultzeko eta itzultzeko sistema bat ezartzen du, udalerrietan ehun-hondakinen bilketa bereizia ezartzeaz gain.
Bestalde, Ehungintzako Produktu Jasangarri eta Zirkularrei buruzko EBren Estrategiak ezartzen duenez, 2030erako, EBn merkaturatutako ehungintza-produktuek iraunkorrak, birziklagarriak eta ahal den neurrian zuntz birziklatuekin fabrikatuak izan beharko dute, substantzia arriskutsurik gabe eta eskubide sozialak eta ingurumena errespetatuz ekoitzita.
Neurri zehatzen artean daude, besteak beste, ehungintzako produktuetarako ekodiseinu-baldintzak, etiketa argiagoak, produktuen pasaporte digitala eta ekoizleen erantzukizuneko nahitaezko erregimen zabaldua. Mikroplastikoen askapenaren aurka borrokatzeko eta baieztapen ekologikoen zehaztasuna bermatzeko neurriak ere aurreikusten dira.
Moda iraunkorrago baterako eraldaketa ez dago enpresen eta erregulazioen mende bakarrik, baita kontsumo-ohituren aldaketaren mende ere. Kontsumitzaileen kontzientziazioa gero eta handiagoa da, eta, horren ondorioz, enpresak behartuta daude egokitzera eta praktika arduratsuagoak eta zirkularragoak hartzera, eta, azkenean, erabiltzeko eta botatzeko ereduari amaiera eman diezaiokeen zirkulu birtuoso bat sortzen ari da.