Navarrako Kultura eta Arte Kontseiluak Kanaki Films ekoiztetxea izendatu du Raúl de la Fuente eta Amaia Remírez zinemagileek zuzendutakoa 2025eko Kulturako Vianako Printzea Sarirako, mundu osoko giza eskubideen urraketei zinema dokumentalaren bidez ematen dien begirada gizatiar eta enpatikoagatik, ikusteko eta kontatzeko errealitate deserosoenak irudiekin kontatzeko duen modu bereziagatik, eta nazioarteko merkatu eta jaialdietan dokumental proiektuak aurkezteko duten determinazioagatik.

Kanaki Films hasieran landa eremu batean jaio zen, Uncitin, eta handik ikus-entzunezko sektoreko talentuentzako erreferentzia eta inspirazio bihurtu da. Kanaki buru direla, giza eskubideen hainbat urraketa agerian uzten dituzten gizarte gaiei buruzko dokumentalak filmatzen murgildu dira. De la Fuente eta Remírez bi Goya sari irabazi dituzte film labur dokumental onenaren kategorian eta bi Oscar aurre-hautaketa.

Kanaki Films barruan egindako proiektuen artean, nabarmentzekoa da duela gutxi egindako “Los Williams” (2024) lana, non bi urtez Iruñean hazi eta ghanatar jatorriko Iñaki eta Nico Williams Athletic Clubeko futbolarien bizitzak jarraitzen dituzten. Dokumentalean aurreko lanen gai nagusietara itzultzen dira: integrazioa, identitatea, sustraiak, multikulturalismoa... 2023an "Maldita" estreinatu zuten, Bózo Vrèćo artista bosniar iraultzaileari buruzkoa, eta Goya saria irabazi zuen film labur dokumental onenaren kategorian, eta Amaia Remírez zuzendari-debuta da.

Bere ibilbidean, beste ikus-entzunezko lan batzuk nabarmentzen dira, hala nola "El Infierno" (2020), Sierra Leonako Freetown-eko Pademba espetxean filmatua, non adingabeak helduekin batera espetxeratzen diren, eta Goya sarietarako izendatua; “Another Day of Life” (2018) filmarekin animaziozko film onenaren Goya saria irabazi zuten eta Oscar sarietarako finalista izan zen. Ryszard Kapuściński kazetari poloniarrak idatzitako kontakizun autobiografikoan oinarrituta dago, eta bertan Angolak 1975ean Portugalgo kolonia gisa izandako azken egunak kontatzen dira. “Gold Fever” (2017), Mozambiken filmatua, artisau-meatzaritzak osasunean duen eraginari buruzkoa;“30.000” (2016), Boli Kostako gerra zibilari buruz.

Beste lan aipagarrien artean, Togon sorginkeriaz akusatutako neskei buruzko “Yo no soy Bruja” (2015) film laburrak daude;“Ez nago salgai” (2015) Beninen lan-esplotaziorako haurren trafikoari buruz. 2014an, Haitiri buruzko trilogia film luze bat estreinatu zuten: "Bad Card", "Tattoo Love" eta "Elle", Nazio Batuen Erakundeak enkargatuta, lurrikararen ondoren herrialdea berpizteko.

2013an Goya saria irabazi zuten film labur dokumental onenaren kategorian, “Minerita” filmarekin; bertan, Potosíko (Bolivia) Cerro Ricoko meategietako emakumeen eta nesken lana erakusten dute. 2012an, “Virgen Negra” filmatu zuten, Kanakirekin egindako lehen lana, eta Goya sarietarako izendatu zuten film labur dokumental onenaren kategorian. Mozambiken filmatua, landa-eremuetako emakumeen sexu- eta ugalketa-osasuna jorratzen du.

Aurretik, 2006an, Raúl de la Fuentek "Nömadak TX" dokumentala zuzendu zuen, eta Donostiako Zinemaldian aurkeztu zuen, eta bertan CICAE saria (Egin-Egin Zinema Aretoen Nazioarteko Konfederazioa) irabazi zuen.Raúl de la Fuente zinemagileak 2019ko Arte Saria jaso zuen Cadena SER Navarraren eskutik, eta 2018an Onda Cero Navarra Elkartasun Sariak Komunikazio eta Sentsibilizazio arloan.