F. JAVIER SÁNCHEZ MARCOS
1953an Iruñean jaioa, Xabi Otero argazkilari, ilustratzaile eta diseinatzaile grafiko autodidakta da, 1970ean hasitako ibilbidea duena. Bere lanak etnografia bisuala eta dokumentazio artistikoa uztartzen ditu, kultura eta ondareari eta gizarte proiektuei loturiko pertsonak erretratatzen ditu ardatz.
Bere ibilbide oparoan, 20 argazki-liburu baino gehiago argitaratu ditu, euskal eta nafar kultura-memoria zaintzeko ondare eskerga osatzen dutenak.
2009an, Santa Maria Katedrala Fundazioak Argiaren Begirada liburua aurkeztu zuen, Xabi Oteroren lana, Gasteizko Katedral Zaharraren zaharberritze lanetan diharduten ia ehun pertsona erretratatzen dituena. Obra hau proiektuko protagonistei egindako omenaldi bisuala da, ondarea zaharberritzearen giza eta gizarte dimentsioa islatuz.
Liburuak kultur langileen eguneroko bizitza erakusten du, arbasoen teknika eta teknologia modernoa uztartzen dituen zaharberritze prozesuko une paregabeak jasoz.
Katedrala dokumentatu duten argazkilari ospetsuen beste liburuki batzuekin bat egiten du, hala nola, Vari Caramés, José Manuel Navia eta Alberto Schommer.
Bere estiloa dokumentalaren zorroztasuna eta sentsibilitate artistikoa uztartzea da, eta bere gaien esentzia kulturala eta egunerokotasuna jasotzen ditu. Bikoiztasun horri esker, bere irudiek dokumentu historiko gisa eta artelan independente gisa funtzionatzen dute aldi berean.
Aldizkarietarako, diskoen azaletarako, ikus-entzunezkoetarako eta bestelako euskarri grafikoetarako erreportajeetan kolaboratu du, prestatzen ari diren hainbat proiektu editorial mantenduz eta argazkigintzaren bitartez kultur hedapen lanarekin jarraituz.
Bere argazki-lana euskal eta nafar kulturaren testigantza bisual baliotsua da, bestela denboran galduko liratekeen tradizioak, eskulanak eta prozesu sozialak dokumentatzen ditu. Bere irudien bidez, Oterok ikuspegi etnografikoa eskaintzen du, behaketa zuzena eta narrazio bisuala uztartzen dituena, ondare kultural immateriala aberastuz.
Bere lana etnografia akademikoaren eta arte-adierazpenaren arteko zubi gisa aitortua izan da, oroimen kolektiborako eta eskualdeko identitaterako sarbidea erraztuz, bai publiko espezializatuentzat bai publiko orokorrarentzat.
Euskal Herriko eta Nafarroako kultur memoria gordetzen duten tradizio eta eskulanen dokumentazio zorrotza
Behaketa antropologiko zuzenaren konbinazio paregabea narrazio bisual artistiko eta emozionalarekin
Etnografia akademikoaren eta adierazpen artistikoaren arteko lotura, ondarerako sarbidea demokratizatuz
«Argazkilaritza etnografikoa iraganaren erregistroa ez ezik, ezinbesteko tresna da gure oraina ulertzeko eta gure etorkizun kulturala proiektatzeko».
Gero eta globalizatuago dagoen mundu honetan, Xabi Otero bezalako dokumentalgileen lana ezinbestekoa bihurtzen da tokiko kultur identitateak bizirik mantentzeko. Tradizio, artisautza edo prozesu sozial bakoitzaren atzean dagoen giza esentzia harrapatzeko duen gaitasunak bere argazkiak kontserbatu, ospatu eta belaunaldi berriei transmititzea merezi duten munduetarako leiho bihurtzen ditu.